Het vakantieseizoen is aangebroken en hoewel dat er dit jaar misschien anders uitziet vanwege thuisblijfopdrachten op veel plaatsen in het land en de wereld, is het nog steeds een heleboel opwinding en verandering voor jonge kinderen. Vaak komen onze verwachtingen en, laten we eerlijk zijn, de verwachtingen van familieleden, niet overeen met de realiteit van wat jonge kinderen aankunnen.
Hoewel dit jaar misschien een beetje anders is qua bijeenkomsten, omdat een groot deel van het land niet reist of kleine tot geen bijeenkomsten heeft, kunnen ouders toch helpen de verwachtingen te managen, hoe dat er voor jouw gezin ook uitziet. Een deel van het stellen van verwachtingen kan ook bestaan uit het erkennen van hoe het anders zal zijn en welke dingen nog steeds hetzelfde zullen zijn. Dit kan helpen het verdriet van je kind over het verlies van een "normale vakantie" tot een minimum te beperken. Het verdriet kan nog steeds komen, dus maak er ruimte voor en houd het tempo wat lager en voorspelbaarder.
Als je sommige familie nog op een Covidvriendelijke manier ziet, bereid ze daar dan ook op voor. Tijdens familievakanties wordt van kinderen verwacht dat ze later opblijven, dutjes overslaan en VEEL alsjeblieft en bedankt zeggen. Vaak wordt van kinderen verwacht dat ze zich verkleden, langer aan tafel zitten en een praatje maken, en dat allemaal terwijl ze moe en overprikkeld verschillende soorten voedsel eten, waaronder veel snoep. Dit is vaak een recept voor die "Alle ogen op jou gericht vakantie meltdowns".
Waarom ze gebeuren
Kinderen gedijen bij routine als aardingspunten, dus als routines overhoop gegooid worden, weten kinderen niet wat ze kunnen verwachten en verdwijnt het beetje controle dat ze over hun leven hebben. Hun hersenen zijn eenvoudigweg niet voldoende ontwikkeld om lange tijd hun kalmte te bewaren, vooral onder stressvolle omstandigheden. Ja, vakanties en zelfs opwinding kunnen als stressvol worden aangemerkt. Opwinding is een sterke emotie en in combinatie met zoveel dingen die onverwacht zijn en flexibiliteit vereisen, zijn de hersenen van kinderen niet altijd voorbereid om dat allemaal te verwerken.
Preventie
Met wat we wel weten over kinderen en hun hersenen kunnen we dit op een paar manieren voor zijn die hen helpen zich voor te bereiden op wat hen te wachten staat. Zoals het gezegde luidt: een ons preventie is een pond genezing waard.
-
Van tevoren voorbereiden
Alle informatie die je hebt die een kind kan helpen begrijpen wat het kan verwachten is nuttig. Je kunt ze informatie geven over wie er bij eventuele bijeenkomsten (of videobellen) zal zijn, welke dingen er kunnen gebeuren, wanneer het eten klaar zal zijn, wanneer de cadeautjes geopend zullen worden (één gezin deed één cadeautje per uur om het de hele dag leuk maar ontspannen te houden), en wat voor soort activiteiten ze gaan doen. Hoe jonger het kind, hoe meer visuele hulpmiddelen zoals foto's helpen om het te begrijpen.
-
Behoud enkele Touchpoints
Touchpoints zijn vertrouwde mensen of dingen die kinderen helpen aarden. Touchpoints kunnen van alles zijn, van een favoriet knuffeldier tot vertrouwd eten bij het eten op een tafel vol onbekend voedsel. Deze touchpoints helpen kinderen zich stabieler en meer in controle te voelen.
-
Houd je aan slaaproosters
De grootste veroorzaker van driftbuien is gebrek aan slaap, want gebrek aan slaap leidt tot een verminderd reguleringsvermogen en een verhoogd zenuwstelsel. Zo vaak komen ouders tijdens de vakantie in de verleiding om "ze deze ene keer een dutje te laten overslaan" of "laat ze maar laat opblijven, dan komt het wel goed." Dat klinkt in theorie mooi, totdat je een chagrijnig, ontroostbaar kind ziet, terwijl iedereen niet begrijpt wat er aan de hand kan zijn. Een goed uitgerust kind zal een veel gelukkiger kind zijn, zelfs als niemand anders het verband legt, is het de moeite waard om grenzen te stellen. Je zult jezelf dankbaar zijn en hier en daar ook een kleine pauze krijgen.
-
Bouw stille tijd in
Afhankelijk van de leeftijd van het kind is het geweldig om een rustig hoekje te vinden om naar toe te vluchten om overprikkeling voor te zijn. Voor kleine kinderen kun je proberen dit één keer per uur te doen, voor oudere kinderen misschien maar één of twee keer op een dag. Probeer een boek te lezen of gewoon een wandeling te maken, zodat ze er bij terugkomst in slagen om soepel en rustig te zijn. Het is alsof je een paar keer per dag een kopje zen inbouwt.
Omgaan met de onvermijdelijke Meltdown
Als je alles hebt gedaan wat je kunt om te voorkomen, is de kans groot dat er toch nog een of twee inzinkingen komen en als dat gebeurt is dit wat je kunt doen om je kleintje er doorheen te helpen. Het zal hen helpen zich meer verbonden te voelen en de hersenen weer rustig en beheerst te krijgen.
-
Breng ze naar een zo rustig en privé mogelijke plek
Als je tekenen van overstuur ziet, is het beter om je kind mee te nemen naar een rustiger, meer besloten plek om te kalmeren dan het te laten escaleren. Als de omgeving luid en chaotisch is, raakt het sneller van streek. Probeer naar buiten te gaan, naar een lege kamer, of een wandeling te maken tot de gevoelens voorbij zijn.
-
Ga laag zitten, op ooghoogte of lager
Hersenwetenschap toont aan dat laag gaan de waargenomen dreiging in de hersenen vermindert en de amygdala een veiliger gevoel geeft. Dus als een kind tekenen vertoont dat het zijn kalmte verliest, helpt het om tijdens de communicatie op zijn niveau te gaan zitten en jou als bondgenoot te zien, in plaats van als tegenstander.
-
Inleven en actief luisteren
Als je eenmaal op een rustige plek bent en klaar bent om met ze te praten, is empathie je geheime wapen bij een meltdown. Actief of Reflectief Luisteren helpt de hersenen te kalmeren door de boodschap over te brengen dat de ander begrepen wordt en dat wat zij meemaken ertoe doet. Het is een manier om feiten te beschrijven en hoe ze zich over die feiten zouden kunnen voelen. Actief Luisteren verduidelijkt de betekenis van het kind en klinkt meer als een vraag dan als vertellen hoe ze zich voelen. Dat zou kunnen klinken als:
Ouder: "Je echt vond het niet leuk toen papa je vertelde dat je dat koekje niet mocht hebben nadat ik had gezegd dat je het mocht, of wel...?".
Kind: "Nee, hij is de ergste!"
Ouder: "Je klinkt behoorlijk boos op hem! Je vond het vast niet leuk dat je weer verteld werd wat je moest doen...".
Kind: "Nee, iedereen blijft me commanderen!"
Ouder: "Dat kan behoorlijk frustrerend zijn, nietwaar?"
Kind: "Het is...Kun je papa gaan vertellen dat je hebt gezegd dat ik het koekje mag hebben?"
Ouder: "Dat kan ik zeker, ik steun je...".
-
Maak een plan om weer binnen te komen als je er klaar voor bent.
Zie hierboven dat het kind kalmeerde en klaar was om uit te zoeken hoe het zijn probleem kon oplossen. Dus is het nu misschien tijd om te vragen of ze klaar zijn om terug te gaan naar de festiviteiten.
Een voorbeeld hiervan zou kunnen zijn:
Ouder: "Ben je daar nu klaar voor of heb je nog een paar minuten stilte nodig?"
Kind:"Wat dacht je ervan om het koekje voor me te gaan halen en dan gaan we nog wat knuffelen?"
Ouder: "Dat klinkt leuk. Het is hier best ontspannend, hè? Het is fijn om soms een kleine pauze te hebben."
Of je nu thuisblijft bij je eigen naaste familie, familie ziet onder Covid-vriendelijke richtlijnen, of een paar gasten uit je covid pod over de vloer krijgt, vakantie kan een uitdaging zijn voor elk gezin met kinderen. Je kunt meltdowns misschien niet helemaal voorkomen, maar hopelijk helpen deze tips je om er met meer vertrouwen en gemak mee om te gaan. Daar hebben we dit jaar allemaal een extra dosis van nodig!
Fijne feestdagen en je kunt me volgen op RespectfulParent.com om te zien wat ik in het NIEUWE JAAR te bieden heb!
-----------------------------