Deze gastblog is geschreven door Hannah en Kelty, co-hosts van de ouderschapspodcast:Opvoeding.
We brengen nu meer tijd met onze kinderen door dan ooit tevoren, omdat velen van ons worstelen met het jongleren van werken + ouderschap in gevangenschap. De ontluikende gevoelens en het uitdagende gedrag van onze geliefde baby's kunnen onze productiviteit ondermijnen en onze geestelijke gezondheid bedreigen, waardoor we ons vaak tegenstrijdig, gefrustreerd en hulpeloos voelen.
Het belangrijke werk van het opbouwen van vaardigheden en het verzorgen van de band met onze peuters gebeurt natuurlijk tijdens vrolijke momenten als lezen, spelen en knuffelen, maar er liggen ook even magische kansen te wachten in de meer uitdagende momenten! Van zeuren en schreeuwen tot vastklampen en slaan, de verbijsterende vertoningen van kattenkwaad en bravoure die onze kinderen opvoeren laten ons uiteindelijk zien dat ze onze liefde en begeleiding nu meer dan ooit nodig hebben. Laten we opkomen en volwassen worden!
Hieronder staan vijf manieren om de huidige en chronische opvoedingssituatie waar zo velen van ons mee te maken hebben, te doorstaan en niet alleen te overleven. Deze op onderzoek gebaseerde ideeën zijn bedoeld om het bewustzijn te vergroten, vaardigheden te verbeteren en de verbinding als gezin te voeden, zodat we allemaal dichter naar elkaar toe kunnen groeien in plaats van verder uit elkaar te groeien in deze uitdagende tijden.
1. Benader met nieuwsgierigheid
Grote gevoelens en uitdagend gedrag van peuters gebeuren altijd met een reden, en als we ze kunnen benaderen met nieuwsgierigheid in plaats van oordeel, kan de interactie play optimaal uitpakken voor ons beiden! De scène bepalen vraagt dat we nadenken over onze nabijheid, sfeer en toon. Als onze peuter bijvoorbeeld in een geliefde plant graaft of zich op de grond werpt, proberen we dichterbij te komen, oogcontact te maken en een nieuwsgierige, niet-oordelende stem te gebruiken die hun aandacht uitnodigt en kan beginnen hun ontsteltenis te kalmeren.
Klinkt als:
- "Hé... hoe gaat het hier?"
- "Wat ben je van plan met de plant, liefje?"
- "Oh schat, ik hoor je... je hebt het moeilijk."
We willen dat onze kinderen weten dat thuis een veilige plaats is om over zichzelf en hun wereld te leren. Als we op hun boosheid of capriolen reageren met verbazing, urgentie, teleurstelling of frustratie, kunnen die negatieve vibraties hun reactie verergeren of samenhangen met hoe ze onze begeleiding zullen ervaren terwijl ze opgroeien. Hoewel kalme nieuwsgierigheid niet altijd mogelijk is, is het een nuttige vaardigheid die met oefening gemakkelijker wordt!
2. Houd grenzen vast met warmte
Voordat we de gevoelens van onze peuters kunnen ondersteunen, hun behoeften kunnen begrijpen en hen informatie kunnen geven, moeten we vasthouden aan onze grenzen en limieten om iedereen veilig te houden! Dit zet ook de toon voor een beter begrip en ons delen van 'het waarom' en 'hoe nu verder'. Of het nu betekent dat we een hand stoppen met slaan, een pot stoppen met vallen, een hond stoppen met bijten of een deur stoppen met openen, we laten kinderen zien wat ze kunnen verwachten met onze lichamen en eenvoudige woorden. Deze handeling is ongelooflijk validerend voor het uiteindelijke gevoel van veiligheid van onze kinderen, ook al kan het soms lijken alsof het hen op het moment zelf meer van streek maakt.
Klinkt als:
- "Oh schat, ik moet voorkomen dat je hand dat vastpakt...".
- "Ik zet deze vaas hier op een veilige plek terwijl we praten...".
- "Ik kan je me niet laten slaan - ik zet je even neer."
De groeiende hersenen van peuters worden gemakkelijk overweldigd door gevoelens en impulsen, en ons instinct om hen te berispen of uit te dagen te stoppen kan hun leren en onze band ondermijnen. Een grens zo warm en rustig mogelijk stellen eert hun natuurlijke impuls, terwijl we vasthouden aan onze respectabele grens! Het helpt kinderen ook minder stress te voelen over de veiligheid van onze gehechtheid, zodat ze zich meer kunnen concentreren op de zaak waar het om gaat en waar beter geleerd kan worden.
3. Valideer met empathie
We denken misschien dat we onze peuters goed kennen, maar in werkelijkheid kunnen we ons niet eens voorstellen, laat staanweten, hoe zij de wereld op unieke wijze ervaren! Hun extreme gevoelens en verbijsterende gedragingen zijn kritische informatie dieons kan helpen omhen beter te helpen. Van woede tot frustratie tot angst en teleurstelling, de ontwikkelingsgerichte reacties van peuters op ons en hun wereld laten ons gewoon zien waar en hoe ze wat extra steun nodig hebben. Ruimte houden voor hun persoonlijke ervaringen kalmeert hun zenuwstelsel en zet de toon voor samenwerking en groei!
Klinkt als:
- "Zo te zien wilde je heel graag bovenop de hond liggen... Zijn vacht is zo zacht, dat snap ik wel!"
- "Wilde je nog een koekje? Je vindt ze zo lekker!"
- Niet praten, gewoon knikken met een warme en begripvolle uitdrukking terwijl ze hun gevoelens en behoeften verwoorden op de beste manier die ze op dit moment kennen.
Veerkracht en hoge emotionele intelligentie zijn dromen die we voor onze kinderen koesteren, en de tijd investeren om ruimte te houden voor hun innerlijke ervaring kan dat doel dichterbij brengen. Als we de tijd kunnen nemen om al hun moeilijkste gevoelens te valideren en weer te geven, kunnen onze peuters uiteindelijk leren hun eigen onderliggende behoeften beter te herkennen, te beheersen en uit te drukken.
4. Informeer met creativiteit
Kleuters zijn net kleine wetenschappers, eindeloos nieuwsgierig naar hun wereld! Als de grote gevoelens zijn afgenomen en hun hersenen ontvankelijker zijn voor leren, kunnen we hen uitnodigen tot explore de redenen achter onze grenzen, welke alternatieven er zijn om aan hun behoeften te voldoen en hoe we kunnen samenwerken om verder te komen. Lezingen en strengheid inruilen voor humor en creativiteit bij het delen van informatie bevordert een gevoel van veiligheid en vertrouwen voor onze kleuters. Het valideert hun natuurlijke impulsen en laat hen zien dat we hun wereld zinvol kunnen maken als we samen met hen op avontuur gaan.
Klinkt als:
- "Mag ik je vertellen waarom deze plant zo gevoelig is?"
- "Als je blokken wilt gooien, volg mij dan - ik heb de perfecte plek die veilig is!"
- "Wat zou je nu helpen? Ik ben hier voor een knuffel... of een kussengevecht!"
We willen dat onze peuters leren dat emotionele uitdagingen of "fouten" geen obstakels zijn voor hun succes of voor onze relatie, maar paden ernaartoe! Kinderen betrekken bij het proces van probleemoplossing geeft hen een gevoel van zeggenschap over hun leven en laat hen zien dat hun gedrag ons niet in de war brengt of beledigt.... Het zijn slechts aanwijzingen voor hun diepere behoeften die we kunnen helpen identificeren en vervullen.
5. Ga verder met vertrouwen
Laten we eerlijk zijn: als we weggetrokken worden door dringende eisen of gewoon emotioneel aan het eind van ons Latijn zijn, is het niet altijd mogelijk om de grote gevoelens en uitdagende gedragingen van onze peuters met nieuwsgierigheid te benaderen, onze grenzen met warmte vast te houden, hun ervaring met empathie te valideren en hen met creativiteit te informeren. En dat is niet erg! We zijn ook maar mensen, en onzekleinemensen kunnen ons begrijpelijkerwijs duwen beyond ons geduld en onze vermogens. Later met hen terugkomen om te verwerken wat er gebeurd is, zich te verontschuldigen en samen te werken voor de volgende keer verhoogt hun bewustzijn, bouwt hun communicatievaardigheden op en houdt ons dicht bij elkaar.
Klinkt als:
- "Eerder vandaag was lastig voor ons beiden, hè? Het spijt me dat ik gefrustreerd raakte..."
- "Het is moeilijk als ik moet werken en jij wilt play, nietwaar?"
- "Wat zou je helpen om je prettiger te voelen bij het slapen in je grote bed...?"
Een voordeel van deze voortdurende emotionele en gedragsmatige strijd met onze peuters is dat wevolopkansen krijgen om onze aanpak te verheffen en bij te stellen, genade te schenken en samen met hen op te groeien. Met voortdurend geduld, inspanning en moed kunnen we overwegen wat werkte, wat niet werkte, en wat de volgende keer anders kan. Want in de opvoeding is eraltijdeen volgende keer.
Hannah & Kelty zijn een tweeling, moeders en co-hosts van de opvoedingspodcastOpvoeding. Gediplomeerde coaches in Simplicity Parenting, Positive Discipline en getraind in de respectvolle opvoedingsaanpak, RIE, stellen Hannah & Kelty ouders in staat om samen met hun kinderen op te groeien voor gezond verstand en sociale verandering, door hun discipline één gesprek per keer te verheffen.
Ze zijn co-ouderschap in gevangenschap op een boerderij buiten Portland, OR die ze delen met hun partners en kinderen van 3, 4, 5 en 6 jaar. Lees meer over hun coaching, SiblingsGuide,enRESIST-aanpakop hun website en bekijk wekelijks hun live Parenting In Captivity Q&A'sop Instagram.